We kunnen het natuurlijk alleen maar over het gitaar leren spelen hebben. Over de beste lessen en het beste materiaal maar een stukje motivatie en inspiratie op doen vindt iedereen leuk. Een goed verhaal over een band, die van een klein bandje uitgegroeid is tot één van de allergrootsten op deze planeet. Daarom heb ik een verhaal geschreven over Metallica. Een band die heel veel mensen kennen en voor mij de beste band ter wereld is. Vanaf kinds af aan ben ik al groot fan van deze band en zijn gitaar solo’s.
Inhoudsopgave
Soms heb ik zelf ook en stukje motivatie of inspiratie nodig. Ik ben bezig met nieuwe nummers of gitaar solo’s te spelen maar het lukt niet echt. Of ik heb eventjes geen inspiratie meer wat nu te spelen. Vaak ga ik dan kijken naar filmpjes en optredens van de grootste artiesten om inspiratie op te doen. Omdat mijn muzieksmaak uit gaat naar een goed stukje metal en dan met name Metallica zoek ik vaak hier naar. Ook vind ik het geweldig om verhalen te lezen over deze band. Vandaar dat ik het boek over Metallica van Mick Wall op onze boekenplank al twee keer gelezen heb. Dus daarom wil ik jullie in dit blogbericht wat motivatie en inspiratie geven over deze geweldige band en zijn harde weg naar de wereldtop.
The Early Days
Lars Ulrich plaatste in 1980 een oproep in het tijdschrift The Recycler dat hij mensen zocht om een metalband mee te beginnen. Het was Ulrich namelijk gelukt om in aanmerking te komen voor een bijdrage aan Metal Masacre. Platenmaatschappij Metal-Blade wilde een compilatie gaan maken en dus moest Ulrich snel opzoek naar een band om een nummer op te kunnen nemen.
James Hetfield was degene die reageerde op de oproep van Ulrich en de eerste, kleine basis voor Metallica was gelegd. De band die decennia later uit zou groeien tot één van de allergrootste metalbands ter wereld. Voordat de band echt een beetje van de grond kwam waren ze alweer 2 jaar verder. In 1982 vond het eerste optreden van Metallica als band plaats in Anaheim, Verenigde Staten.
In dat jaar had Metallica ook zijn eerste echte stabiele samenstelling. Naast Ulrich en Hetfield voegden ook Cliff Burton en Dave Mustaine zich bij de band om zo hun eerste optredens te doen en ook werden de eerste nummers opgenomen die later uit zouden groeien tot de meest legendarische nummers. Door meningsverschillen binnen de Metallica werd in 1983 besloten om Mustaine uit de band te zetten en te vervangen door Kirk Hammett. Tot op de dag van vandaag is Hammett nog steeds de gitarist bij Metallica en speelt wereldwijd nog steeds zijn geniale gitaar solo’s. In datzelfde jaar richtte Mustaine de band Megadeath op. Ook tot op heden nog steeds een grote metalband.
Het noodlot slaat toe
In 1986 was Metallica heel hard bezig aan de weg te timmeren. Hun derde studioalbum “Master of Puppets” was uitgebracht en dit werd wereldwijd een groot succes. Ter promotie van de album toerde de band de wereld over tijdens de “Damage Inc.” toer. In Europa aangekomen reden ze samen met de crew het hele continent door om in vele landen op te treden.
Op 27 september van dat jaar was Metallica onderweg naar het optreden in Kopenhagen dat ze moesten gaan doen. In de regio Dörarp raakte de bus waarin ze zaten in de slip en kantelde de berm in. Na het ongeluk waren alle inzittenden in staat om de bus veilig te verlaten, op 1 na.
Cliff was namelijk nergens te bekennen. Toen men ging kijken zagen ze tot hun schrik dat Cliff onder de bus terecht gekomen was. De door de klap van de bus is hij uit het raam geslingerd en onder de bus terecht gekomen. Burton’s stoffelijk overschot werd terug naar de VS gebracht om daar gecremeerd te worden. Tijdens de crematie werd het nummer “Orion” van het album Master of Puppets gespeeld.
De definitieve doorbraak
Na het vreselijke ongeval waarbij Burton overleed moest de band door. Als zijn vervanger trok de band Jason Newsted aan als nieuwe bassist. De eerste plaat die opgenomen werd met Newsted als bassist was “And Justice for All”. Hierop stond tevens het laatste nummer waar Burton aan gewerkt heeft “To Live is To Die”.
The Black Album
De absolute doorbraak kwam toen Metallica het album “Metallica” uitbracht. Het album dat beter bekend staat als “The Black Album“. Daarop staan de nummer “Nothing Else Matters” (bekend om zijn geweldige gitaar solo’s) en “Enter Sandman”. Tweede van de meest bekende nummers die de band ooit heeft gemaakt. Tevens scoorde Nothing Else Matters wereldwijd heel erg goed in de Top-40 lijsten.
Vanaf dit moment ging het heel hard met Metallica. Wereldwijd stonden er elke keer tienduizenden mensen klaar om hun favoriete metalband te aanschouwen. De live optredens van “Live Shit Bing & Purge” worden gezien als de meest legendarische concerten ooit. Van de optredens in San Diego, Seattle en New Mexico maakte de band zelfs een gelimiteerde boxset met onder andere een 3 dubbel CD en een videocassette.
V.l.n.r.: Kirk Hammet, Lars Ulrich, James Hetfield & Jason Newsted
Metallica maakte zichzelf onsterfelijk tijdens het optreden van 1991 in Moskou voor meer dan een 1.000.000 mensen. Vind de beelden in onderstaand blogbericht waar we aandacht besteden aan de grootste gitaristen ter wereld.
Het commerciële tijdperk
Nadat de Metallica wereldwijd bekend was brak volgens velen het tijdperk aan waarin de band te commercieel werd. Vele trouwe fans haakten af toen de band het cover album “Garage Inc.” en de 2 nieuwe studio albums “Load” en “Reload” uitbracht. Het ruwe uiterlijk van lange haren en ongeschoren gezichten verdween bij Metallica en velen vonden de muziek dichterbij Rock zitten dan bij Metal.
Symphony & Metallica
Aan het einde van de jaren 90, tijdens ditzelfde tijdperk kwam Metallica met een uniek album. Samen met het SFSO (San Francisco Symphony Orchestra) nam de band een album op waarbij de beste nummers van Metallica gespeeld werden onder begeleiding van een 150 koppen tellend orkest. Violen, contrabassen, harpen, dwarsfluiten alles deed mee. Dit zorgde voor het unieke album S&M. Ditzelfde principe zal de band dit jaar (2019) opnieuw gaan doen.
Een donkere periode breekt aan
Er brak voor de band in 2001 een donkere periode aan nadat bassist Jason Newsted de band verliet door de constante conflicten met frontman James Hetfield. De 2 konden het maar niet eens worden over vooral het eigen project van Jason “EchoBrain”. Newsted verdween stilletjes en kreeg nauwelijks credits voor zijn enorme bijdrage aan de band ondanks dat hij 14 jaar lid geweest was.
St. Anger
Ondanks het wegvallen van hun bassist besloten de overige 3 bandleden toch te beginnen met het opnemen van hun nieuwe album St. Anger. Tijdens de opnames van dit nieuwe album kreeg de band ondersteuning van een therapeut. Dit om de spanning tussen de bandleden te verlagen en zo er weer een succes van proberen te maken.
Deze gesprekken met de therapeut en alles daar omheen zijn gefilmd en tot een documentaire gemaakt. In “Some kind of Monster” die destijds ook in de bioscoop te zien was, is alles te zien. Gesprekken met de therapeut, botsingen tussen de verschillende karakters binnen de band. En het uiteindelijke besluit van Hetfield om zich op te laten nemen in een afkickkliniek om van zijn drank -en drugverslaving af te komen.
Op dat moment bleven Ulrich en Hammett achter, zich afvragende of Metallica nog wel een toekomst had!
James all Clean
In het jaar 2003 werd James Hetfield ontslagen uit de afkickkliniek en was hij helemaal schoon. Drank en drugs beheersten niet langer zijn leven zodat hij zich weer op zijn band kon storten. Deze was immers op sterven na dood en veel mensen dachten dat Metallica nooit meer terug zou komen met een nieuwe plaat. Daarom stortte de band zich vol op het produceren van St. Anger.
Datzelfde jaar werd Robert Trujillo aangetrokken als nieuwe bassist van de band. De band was immers nog steeds niet compleet. Als welkomstcadeau ontving deze ervaren bassist een bedrag van $1.000.000, zo blij waren de overige bandleden dat ze eindelijk weer een bassist hadden en dat de band weer compleet was.
V.l.n.r.: Lars Ulrich, Kirk Hammet, Robert Trujillo & James Hetfield
Hard en ruw
Op 5 juni 2003 werd St. Anger officieel uitgebracht als de nieuwste plaat van Metallica. Deze plaat werd met gemengde gevoelens ontvangen door het wereldwijde publiek. De plaat was hard, rauw en agressief, iets dat veel doorgewinterde Metallica fans wel konden waarderen. De band liet eindelijk zien zijn agressiviteit weer teruggevonden te hebben.
Wie het album kent en de teksten een beetje gelezen heeft zal zien en horen dat dit album een frustratie album was. Hetfield en de andere bandleden moesten de frustratie van zich af spelen. Daarom is deze plaat zo hard en ruw en hoor je geen echte gitaar solo’s van Hammett. Iets dat hij zo goed kan maar Metallica gaf een teken, “Yes! We are still alive!”, we zijn er nog!
De weg omhoog is weer gevonden
De meest duistere periode sinds het overlijden van Cliff Burton was voorbij. Een band die op sterven na dood was had de weg omhoog weer gevonden. Metallica was het juiste pad in geslagen en vastbesloten weer tot de wereldtop te gaan behoren. Vanaf dit moment wilde de band ook weer een nieuwe plaat gaan maken en besloten ze de koppen bij elkaar te steken om weer 10 stuks, goede nummers te maken.
Death Magnetic
En zo geschiede. In september 2008 kwam het nieuwe album Death Magnetic uit. Een heel ander album dan St. Anger. Er zat weer wat meer muziek en melodie in en het harde en ruwe was er af. Hammett deed weer waar hij heel goed in is, gitaar solo’s spelen. Het album werd wereldwijd goed ontvangen al waren veel doorgewinterde fans en critici van mening dat dit nog lang niet zo goed was dan de albums “Kill ‘am All”, “Ride the Lightning” en “Master of Puppets”.
Datzelfde jaar gaf de band op vrijdagavond als afsluiter en denderend optreden op PinkPop. Ik was hier zelf bij en heb dit ervaren als het mooiste optreden van Metallica dat ik gezien heb. De optredens in de jaren 90 heb ik helaas niet mee mogen maken. Zie onderstaande video voor een opname van dat concert.
Hardwired… To Self-Destruct
Op 18 november 2016 vestigde Metallica zich officieel weer aan wereldtop van de trashmetal met het album “Hardwired… to Self-Destruct”. Met nummers als “Moth into Flame”, “Atlas Rise” en “Spit out the Bone” hoorden veel mensen weer de muziek die ze willen horen van Metallica. Alleen de schreeuwerige stem van Hetfield zoals men hoort op de eerste 3 albums was verdwenen, hij was immers niet meer zo jong meer. Toch past de huidige, zware en ruwe stem van Hetfield perfect bij de rest van de muziek op dit album.
Het album werd wereldwijd ook met open armen ontvangen nadat Metallica in de maanden ervoor al een aantal nummers van het album had gereleased als teaser. Wat de doorgewinterde Metallica fans hier hoorden klonk letterlijk en figuurlijk als muziek in de oren. Nu, eind 2019 is via officiële kanalen bevestigd dat de band opnieuw bezig is met het opnemen van een nieuw album. Als die-hard Metallica fan ben ik benieuwd en laat ik me wederom graag aangenaam verassen.
GitaarTabs – Leer gitaar spelen voor een prikkie!
Wil jij graag gitaar leren spelen maar wil je niet investeren in dure gitaar lessen? Klik op onderstaande knop om voor €4,95 met de lessen van GitaarTabs te beginnen!
